ارتباط درشت مغذی های دریافتی با نمایه توده بدنی: مطالعه قند و لیپید تهران

مقدمه: مطالعات انسانی که در جستجوی ارتباط بین ترکیب رژیم غذایی و چاقی اند هنوز به نتایج قطعی دست نیافته اند. هدف این بررسی تعیین ارتباط ترکیب رژیم غذایی با نمایه توده بدنی (bmi) در گروهی از ساکنان تهران است. مواد و روش ها: در این بررسی 1290 فرد ( 565 مرد و 725 زن) 69ـ10 ساله از بین افراد شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران به طور تصادفی جهت ارزیابی دریافت های غذایی انتخاب شدند. شاخص های تن سنجی طبق راهکارهای استاندارد اندازه گیری و ثبت شد و bmi محاسبه گردید. ارزیابی دریافت های غذایی با استفاده از یادامد 24 ساعته خوراک برای دو روز غیرمتوالی توسط پرسشگران مجرب صورت گرفت. کم گزارش دهی و بیش گزارش دهی انرژی دریافتی به ترتیب به صورت نسبت انرژی دریافتی به میزان متابولیسم پایه کمتر از 35/1 و بیشتر یا مساوی 4/2 تعریف شد. آنالیز داده ها به تفکیک جنس یک بار برای کل افراد و یک بار پس از حذف افراد کم گزارش ده و بیش گزارش ده صورت گرفت. یافته ها: میانگین سنی مردان 6/16±1/31 و زنان 8/14±9/27 سال بود. با افزایش سن, نمایه توده بدنی نیز روند افزایشی داشت. حذف افراد کم گزارش ده و بیش گزارش ده در مردان تغییر چندانی در میانه bmi ایجاد نکرد اما در زنان با کاهش در میانه bmi همراه بود. با افزایش سن و bmi, افزایش معنی داری در میزان گزارش دهی نادرست انرژی دریافتی مشاهده شد. پس از تعدیل اثر عوامل مخدوش کننده ارتباط مثبتی بین چربی دریافتی با نمایه توده بدنی هم در مردان و هم در زنان مشاهده شد (به ترتیب 01/0p<، 61/0=β و01/0p<، 75/0= β). این ارتباط حتی پس از حذف افراد با گزارش دهی نادرست انرژی دریافتی نیز وجود داشت (به ترتیب 01/0p<, 66/0=β و 01/0p<، 78/0= β). پروتئین و کربوهیدرات دریافتی نه در کل افراد و نه پس از حذف افراد با گزارش دهی نادرست انرژی دریافتی ارتباطی با نمایه توده بدنی نداشتند. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از ارتباط مثبت چربی دریافتی با نمایه توده بدنی است. هیچگونه ارتباطی بین کربوهیدرات و پروتئین دریافتی با نمایه توده بدنی در این مطالعه مشاهده نشد.